Część chorych może zgłaszać zawroty głowy, osłabienie siły mięśniowej kończyn i/lub zaburzenia chodu. Typowy dla młodych przebieg choroby to postać rzutowo-zwalniająca (remisyjna) (Relapsing-Remitting Multiple Sclerosis- RR-MS), która charakteryzuje się zaostrzeniami (rzutami) choroby i następczą poprawą (remisją). Dobry neurolog powinien dokładnie zbadać chorego i zaproponować diagnostykę uzupełniającą, celem postawienia rozpoznania. Kluczowym jest wykonanie badania rezonansu magnetycznego mózgu i znajomośc diagnostycznych kryteriów McDonalda. Lekarz powinien wytłumaczyć pacjentowi podejrzenie, istotę choroby oraz sposób postępowania. Współcześnie istnieje szeroki wachlarz leków objawowych oraz trwale modyfikujących przebieg choroby (Disease Modifying Drugs/ Disease Modifying Therapy- DMD/DMT). W leczeniu długotrwałym stosuje się Interferon B, Copaxone (octan glatirameru), Gilenya (fingolimod), Tysabri (natalizumab), Lemtrada (alemtuzumab). Przy odpowiedni dobranym leczeniu i wczesnej terapii istnieje duża szansa na ustabilizowanie stanu chorego i zmniejszenie liczby rzutów czy spowolnienie choroby. Pacjent chorujący na stwardnienie rozsiane wymaga kompleksowego, wielospecjalistycznego podejścia i znajomości tematu. Poza leczeniem neurologicznym wymaga rehabilitacji leczniczej. W zespole NZOZ Sanocka pracują neurolodzy i fizjoterapeuci z wieloletnim doświadczeniem w stwardnieniu rozsianym, zdobytym w Klinice Neurologii Uniwersyteckiego Szpitala nr.1 im. N. Barlickeigo w Łodzi, specjalizującej się w zagadnieniach związanych z „SM”. Zdobyte doświadczenie praktyczne i teoretyczne pozwala im na kompleksowe spojrzenie na chorego.